Saturday, April 23, 2011

...


   
     در تمام این روزهای سخت، تنها یک جمله قدیمی را در ذهنم مرور کرده ام، نام گوینده اش را به خاطر ندارم اما سالهاست که عین جمله در مغزم مانده است :

    « آنچه مرا نکشد ، نیرومند ترم می سازد »

   

3 comments:

فرید said...

سلام هوشیار عزیز
میگویند تمام انسانها به یک اندازه ازغصه رنج و از خوشی بهره میبرند. اما نمیدانم چرا برای بعضی ها خوشی ها در قله اورست است و غم هایشان آنها را به عمیق ترین دره ها پرتاب میکند. و این وسط ازما بهترانی پیدا میشوند میگویند در هر حال شاد باشید. چون فکر میکنند باید چیزی گفته باشند و هرچه باشد از اینکه بگویند زانوی غم بغل بگیرید و های های گریه کنید بهتر است..

دشت سترون said...

از درس های دانشکده جنگ زندگی:آنچه مرا ازپای در نیندازد،قوی ترم می سازد.

نیچه؛ غروب بت ها، ترجمه آشوری

جمله را بهاره برای بیدار اس ام اس کرده بود؛ روز آخر....

فرید said...

اگر نیچه زنده بود بهش میگفتم " وقتی چیزی مرا نکشد یعنی مرا به دره ای عمیق پرتاب کرده . من را خورد و خمیر کرده ، آری من زنده ام و خوب میشوم، اما دیگر توان و فرصت کافی برای فتح قله برایم باقی نمانده است. آری من نیرومند تر شدم اما فقط برای نترسیدن از سقوط در دره های کوچکتر. برای تحمل بهتر درد سقوط های دیگرم. این است نتها فایده قوی تر شدن من"
بهاره عزیز کجایی که من تاب حرف زدن با هوشیار را ندارم. من جرات گفتن این داستان را به شیرین ندارم. میدانم وقتی بودی کامنت های من بر پست های دایی خوبت را میخواندی.
ما هم روزی میایم پیشت